Veilig thuis… verslagje van onze hulpactie voor de vluchtelingen uit Oekraïne

Veilig thuis… terwijl wij inmiddels weer veilig thuis gekomen zijn, zijn miljoenen mensen hun huis en/of hun normale leven kwijt… Wat een indrukwekkende week hebben we gehad, heel fijn dat we iets hebben mogen bijdragen aan het welzijn van deze mensen.

Van woensdag tot en met zondag hebben we de tijd genomen om spullen in te zamelen. Onze straat, directe familie en vrienden hebben we benaderd voor het brengen van spullen om in de eerste levensbehoeften te voorzien. Onze familie hebben we om een financiële bijdrage gevraagd, in eerste instantie voor de reiskosten (met de huidige brandstofprijzen een flinke kostenpost). We hadden nooit op zoveel respons gerekend, fantastisch! Tegelijkertijd ook overweldigend, omdat we het aanbod simpelweg niet konden verwerken. Gelukkig kregen we daar ook veel hulp in aangeboden. Uiteindelijk hebben we ongeveer 30 kuub aan spullen verzameld, waaronder heel veel boodschappen, zoals zeep, maandverband en kuubs luiers (voor jong en oud ;-). 

Omdat we niet in de weg wilden lopen en geen ramptoerist wilden zijn, hebben we besloten om niet naar de grens van Oekraïne te gaan. We hebben uiteindelijk onze aanhanger met spullen gebracht naar een gemeentelijke opvang in Jozefow, ten oosten van Warschau. Onze spullen (en wijzelf!) werden met open armen ontvangen. Mooi om te zien dat de verzamelde spullen direct gebruikt werden door de mensen die het zo hard nodig hebben. In de gemeentelijke sporthal worden 85 mensen, vooral vrouwen en kinderen, opgevangen. Ze blijven maar een paar dagen, en worden ter plekke bemiddeld om bij een gastgezin in Polen of elders in Europa opgevangen te worden. Jozefow werkt samen met andere dorpen in de omgeving, samen bekijken ze welke spullen waar het hardst nodig zijn. Na het legen van de aanhanger volgde een vermoeiende dag van ‘shoppen en droppen’, waarbij we tussendoor veel meekregen van het reilen en zeilen in de opvanglocatie. We hebben veel verhalen gehoord, veel verdriet gezien, maar ook hoopvolle momenten meegemaakt. 

In eerste instantie zouden wij niemand mee terug nemen, omdat onze bus daar eigenlijk niet geschikt voor is. Van verschillende van onze familieleden hadden we echter begrepen dat zij onderdak wilden bieden. Ons gevoel zei ons dat we deze kans om een gezin te helpen niet konden laten schieten. Met wat aanpassingen in de bus hebben we het gezin van Juliia, met haar kinderen Arina (15) en Vanya (7) een fijne plek mogen bieden in Nederland bij Ellens tante. Hier krijgen ze alle mogelijkheden om een goede nieuwe start kunnen maken. De terugreis samen met het gezin was zowel indrukwekkend als vermoeiend, je moet je voorstellen dat we elk woord (zowel praktische als emotionele zaken) eerst via een vertaalprogramma moesten vertalen, in een ander schrift.. 

Kortom, het was anderhalve week om nooit te vergeten. Hopelijk wordt de situatie in Oekraïne snel beter, zodat de hoop van de bewoners weer omgezet kan worden in nieuw geluk.

Veel dank aan al jullie support, inzamelingen en donaties, zonder onze lieve omgeving was het niet gelukt. We hebben samen een klein verschil gemaakt!

Onze actie is nog niet helemaal afgerond, maar we gaan nu onze aandacht ook weer richten op het werk en op onze kinderen. 💙💛